تائهه فى بحر الأحزان
شارده فى دنيا الأوهام
كارهه لظلمات ليل
باعدا عنى الأحلام
.
وحيده نفسى بين الدروب
تائها حبى بين القلوب
مشتاقه روحى لرى كيانها
و لكن كل ما حولى جدوب
.
حائره أذنى بين كروان
مغرد طروب, و بين الأحزان
لا أدرى لم تشتاق روحى
الى الحزن فى بعض الاحيان
.
شاعره بكيان داخلى يمزقنى
همه الوصول الى ان يحيرنى
أريد نزعه من قلبى
و لكنه يأبى الا ان يتركنى
.
فإلى متى ستظل داخلى
مدمرا روحى و قلبى وبالى
محتلا العقل و القلب و الروح
معربدا, مكسرا للخيال
.
No comments:
Post a Comment